Aleviler Hakk'a inanır. Bu "Tanrı" anlamına gelir. Alevi inancına göre Hakk, insan da dahil olmak üzere her şeyin ve her canlının bir parçasıdır.  

Aleviler içsel inanca, dayanışma ve hoşgörüye, adalet ve merhametli davranışa, bilgi ve eğitime büyük önem verirler. Bunu yaparken de her zaman içinde bulundukları zamana ve çevreye uyum sağlarlar. Aleviler için toplum içinde ve çevreyle birlikte herkesin memnun olacağı şekilde yaşamak çok önemlidir. Bu nedenle, topluluklarının toplantılarında, katılımcıların sorularını ve anlaşmazlıklarını her sorun çözülene kadar mümkün olduğunca uzun süre tartışırlar. Bu anlaşmaya Rızalık adı verilir. Alevilerin meclisleri Cem olarak adlandırılır.
Bu hizmetlerin temel amacı Hakk ile Hakk olmak, Hakk'a öz vermek ve hepsinden önemlisi yaşarken Hakk'a can vermektir.

Bazı Alevi ritüelleri çok eskidir, örneğin Semah duası. Bu, Alevilerin özel bir enstrümanın müziği eşliğinde daire şeklinde dönmelerini içerir. Bu onlara gezegenlerin güneş etrafındaki göçünü ve doğanın ebedi döngüsünü hatırlatır.

----

​

Aleviler tek başlarına ve cemaat halinde dua ederler. Çoğunlukla bir camide namaz kılmazlar, ancak toplum merkezlerinde ibadet için toplanırlar. Onların dininde namaz vakitleri ve zorunlu ibadetler yoktur.

Çeşitli bayramlarda birçok Alevi ibadet için bir araya gelir. Ayrıca her yıl yaklaşık beş Cem töreni düzenlenmektedir. Bu toplantılarda herkes birlikte özel bir dua okur, semah döner.

Alevilikte kişisel ibadetler her zaman gönüllü bir eylemdir. Aleviler bunları ne zaman, nerede ve ne sıklıkla ihtiyaç duyarlarsa söylerler. Birçoğu bunu Perşembe akşamları yaparlar, bunu yapmak için, ışığı tutuşturmak adina mum yakarlar.

Aleviliğin bir diğer özelliği de Lokma'dır. Bu, Alevilerin ibadetlerinden sonra birbirleriyle bir lokmayı paylaşmalarının, birlik ve beraberliğin bir sembolüdür.

Örneğin, Aleviler Lokma olarak ekmek, meyve, bisküvi, diğer yiyecekler verirler. Onlar için Lokma ve insanlara yönelik diğer tüm hizmetler "Tanrı'ya hizmettir".

​

​